ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ ΜΕ ΚΑΡΠΟΥΖΙ & Ο ΡΟΛΟΣ ΤΗΣ ΓΙΑΓΙΑΣ ΣΤΗΝ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ
Είναι κάποια βιβλία που πρέπει να τα διαβάσεις και εσύ για το παιδί που κρύβεις μέσα σου αλλά και για το παιδί που θα κρύβει το δικό σου παιδί μέσα του όταν θα μεγαλώσει! Ακούγεται μπερδεμένο? Ελπίζω όχι! Ένα τέτοιο βιβλίο είναι το ''Παραμύθια με καρπούζι'' της Ιωάννας Μπαμπέτα σε εικονογράφηση της Ντανιέλας Σταματιάδη, που κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Μεταίχμιο!
Τι αγαπάς πιο πολύ το καλοκαίρι? Αυτός ο τίτλος θα είναι σίγουρα ένας από τα επόμενα άρθρα μου! Μπορεί να το κάνω και #challenge να γράψουμε πάλι οι φίλες bloggers και να χαρούμε αναμεταξύ μας! Κάπως έτσι αρχίζει και η ιστορία του βιβλίου, με την κεντρική ηρωίδα να εξιστορεί τα τρία πράγματα που αγαπά περισσότερο την εποχή αυτή! Μέσα σε αυτά είναι και η αγαπημένη της γιαγιά και όχι άδικα!
Η γιαγιά της την περιμένει κάθε καλοκαίρι στο λιμανάκι του νησιού! Δεν είναι μικρή σε ηλικία και κάθε καλοκαίρι η φιγούρα της όλο και μικραίνει! Είναι από εκείνες τις γιαγιάδες που έχουν να πουν και να διδάξουν πολλά στα εγγόνια τους! Και η ηρωίδα μας είναι τυχερή που γνώρισε τέτοια γιαγιά, γιατί τώρα πια σπάνια συναντάς από δαύτες!
Κάθε μέρα πριν και μετά τις βουτιές την περιμένει ένα πιάτο με λαχταριστό καρπούζι! Δίπλα από αυτό και η γιαγιά στην αγαπημένη της λουλουδάτη πολυθρόνα και πανέτοιμη για μια ακόμη βουτιά σε ιστορίες γεμάτες νεράιδες, παλικάρια, δράκους και κάστρα! Πιστός ακόλουθος ο Λεωνίδας που την καρτερεί με αγωνία κάθε καλοκαίρι να γυρίσει!
Η γιαγιά της, όμως, ύστερα από κάποια καλοκαίρια θα ανέβει σε ένα σύννεφο και εκεί θα ζει για πάντα, όπου δεν θα υπάρχουν σκάλες να την κουράζουν ανεβοκατεβαίνοντάς τες! Τώρα πια θα μοιράζεται τις ιστορίες της με τα πεφταστέρια! Και η εγγόνα της θα μένει να αγναντεύει τον ουρανό καθισμένη στην πολυθρόνα της γιαγιάς και να θυμάται όλες εκείνες τις ιστορίες που τις έμαθε η καλή της η γιαγιά!
Η παρουσία της γιαγιάς στην ζωή ενός παιδιού είναι άκρως σημαντική, αρκεί η γιαγιά να έχει κάτι να προσφέρει και να πει! Δυστυχώς υπάρχουν και εκείνες οι γιαγιάδες που δεν βοηθούν ιδιαίτερα με τη στάση τους είτε γιατί προσπαθούν να βρουν στα γεράματα την χαμένη νιότη τους, είτε γιατί έχουν παραδοθεί και δεν θέλουν πολλά πολλά αλλά και επειδή είναι ευθυνόφοβες! Σίγουρα τα παιδιά βγαίνουν χαμένα στις περιπτώσεις αυτές, ωστόσο ξέρω και πολλές γιαγιάδες που δεν έχουν το ίδιο αίμα με τα παιδιά που θα μπορούσαν να είναι άνετα εγγόνια τους, κι όμως τα αγαπούν και τα καθοδηγούν!
Τα δικά μου τα παιδιά είναι τυχερά γιατί έχουν άλλη μια γιαγιά που λατρεύουν και που τα ζει τα καλοκαίρια με όλο της το είναι! Είναι η δική μου η γιαγιά, η προγιαγιά τους δηλαδή, την οποία δεν αποχωρίζονται ούτε στιγμή! Ζουν στο σπιτάκι της και μόνο για ύπνο έρχονται στο πατρικό μου, στην μπροστινή πλευρά! Τους μαγειρεύει, τους πηγαίνει βόλτα στις κότες της, τους δείχνει τα μυστικά της στον μπαξέ και κυρίως δεν τους χαλά χατίρι! Γιατί, κακά τα ψέματα, οι γιαγιάδες που βλέπουν για λίγες μέρες τα εγγόνια τους δεν πρέπει να τους χαλούν χατίρι!
Το βιβλίο θα το βρεις εδώ! Πάρ' το στο παιδί σου και θα με θυμηθείς! Σε μαμαδογλυκοφιλώ!
0 σχόλια