ΜΙΑ ΚΕΡΑΣΟΠΙΤΑ ΤΟΝ ΙΟΥΝΙΟ
Καλή εβδομάδα φίλη από την αγαπημένη μου Θεσσαλονίκη!...Είπα να ξεκινήσουμε "γλυκά" την εβδομάδα μας για αυτό θέλησα να φτιάξω μία κερασόπιτα από τις κερασιές της γιαγιάκας μου!Οι κερασιές μας είναι γεμάτες και είπα να το εκμεταλλευτώ!🍒🍒
Άλλωστε αυτά τα κεράσια δεν τα βρίσκεις κάθε μέρα!Χωρίς φάρμακα και αρρώστιες, που λέει και η γιαγιά μου..Την συνταγή την βρήκα εδώ!
Τι θα χρειαστείς:
Για την ζύμη:
- 3 κούπες αλεύρι
- 1 κουταλάκι του γλυκού αλάτι
- 1 κούπα μαργαρίνη
- 10 κουταλιές της σούπας νερό
Για τα κεράσια :
- 1 κιλό κεράσια
- 4 κουταλιές της σούπας corn flour
- 1 και μισή κούπα ζάχαρη
Ετοίμασε το ζυμάρι σου! Τύλιξε το με μεμβράνη και άφησέ το στο ψυγείο για καμιά ώρα να ξεκουραστεί! Σε ένα μπολ ανακάτεψε τα κεράσια με την ζάχαρη και το corn flour! Άνοιξε την ζύμη και στρώσε την στην ταρτιέρα σου! Κράτησε ένα κομμάτι από αυτήν για το στόλισμα επάνω! Μοίρασε ομοιόμορφα το μείγμα με τα κεράσια σου και έπειτα στόλισε το πάνω μέρος της τάρτας σου!Εγώ έκοψα λωρίδες και έβαλα την μία δίπλα στην άλλη απλά!
Περιττό να σας πω ότι δεν έχει μείνει κομμάτι..O Ντίνος έφαγε 2 και όλο φώναζε "η κερασόπιτα της μαμάς μου είναι η καλύτερη".....Κέρασα, επίσης, την γιαγιά μου και τον παππού μου, οι οποίοι δεν σταμάτησαν να λένε το πόσο προκομμένη είμαι...Μιλάνε αυτοί για εμάς, που έχουν φτάσει 83 χρονών και ακόμη τρέχουν στα χωράφια να αλωνίσουν, να σπείρουν, να θερίσουν και να μαζέψουν...Πραγματικά, αν τους δείτε θα πείτε ότι θα ζήσουν άλλα τόσα χρόνια αυτοί οι άνθρωποι..Ακούραστοι και γεμάτοι ενέργεια..Και αν καμία μέρα καθίσουν σπίτι αρχίζουν την γκρίνια...Αυτοί και αν είναι προκομμένοι, λοιπόν...Μακάρι να φτάσουμε τα χρόνια τους και να είμαστε ακόμα στο πόδι με τόση ενέργεια..Μια μέρα θα τους φωτογραφίσω στο μπαξέ τους και θα σας δείξω να καταλάβετε περί τίνος πρόκειται..
Σε άλλα νέα....
Το Σαββατοκύριακο που μας πέρασε ο καιρός μας τα χάλασε...Είχαμε σχέδια για θάλασσα αλλά η βροχή δεν μας έκανε το χατίρι..Οπότε την βγάλαμε στην αυλή με παρέα και δεν ξεκολλήσαμε από την κούνια της ξαδέρφης μας.Πήγαμε μια βόλτα και στον κάμπο μας να δούμε τα καλούδια του ξαδέρφου μου και φυσικά βγάλαμε και μία χωραφο-selfie...
Είναι ο αγαπημένος μου!!~.
Ο Ντίνος δεν σταμάτησε να τρέχει μέσα στις κολοκυθιές και στις ντοματιές και να ρωτάει ασταμάτητα για το καθετί...
Επιβλέψαμε καλά τις καλλιέργειες του δεν μπορώ να πω....Αυτήν την εβδομάδα θα φάμε φρέσκα κολοκυθάκια γεμιστά..🍆🍅🌾
Τα βράδια κλειστήκαμε μέσα μιας και είχε πολύ ψύχρα...Έκανα, όμως, ατμόσφαιρα με τα κεράκια της μανούλας μου και το υπέροχο λικεράκι της..Αυτή είναι η αγαπημένη μου γωνιά στο σπίτι το πατρικό μου..Με το κάδρο του μπαμπά μου από ψηλά να τον κοιτώ και να με κοιτά, την αγαπημένη μου ¨Θεά Κάλλη" ,που μας την είχε φέρει από ένα ταξίδι του στην Taiwan και την κορνίζα δίπλα με εμένα και την μανούλα μου στην ορκωμοσία μου..
Αγαπημένα αντικείμενα συμβολικά..
Εύχομαι αυτήν την εβδομάδα να είναι πιο φιλικός ο καιρός και να μπορέσουμε να κάνουμε καμιά βουτιά..
Ως τότε σας μαμαδογλυκοφιλώ!!~
1 σχόλια
Αυτα είναι τα καλά του χωριού!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠω πω μύρισε κεράσι εδώ μέσα! χα χα χα χα