Here I go again on my own!!~...
Happy Monday my littles munchins..
Το κορίτσι μου που σας έλεγα...
Είναι η 1η μου ανάρτηση μετά την επιστροφή μας στο σπιτάκι μας..
Όχι και τόσο happy, βέβαια, μιας και σαν σήμερα πριν από 8 χρόνια έχασα τον μπαμπά μου..
Αnyway...θα μιλήσουμε για αυτό κάποια άλλη στιγμή..
Και μιας και είμαι λιγάκι στεναχωρημένη έβαλα να ακούσω το αγαπημένο μου τραγουδάκι που με συντρόφευε στα φοιτητικά μου χρόνια!!~
Ήθελα να σας μιλήσω για το τελευταίο μου Σαββατοκύριακο στη Σαλόνικά μου...
Πέρασα μαγευτικά και με μεγάλη δυσκολία έφυγα οφείλω να σας ομολογήσω...
Ο αντρούλης μου κατέφτασε μεσημεράκι Σαββάτου και πήγαν τον παρέλαβα εγώ αυτοπροσώπως..
Με πήγε σε ένα αγαπημένο μας μαγαζί για sushi...
Maki sushi..και τα αγαπημένα μου noodles..
Το αγαπημένο μου είναι αυτό φυσικά που δεν έχει ωμό ψάρι αλλά ψητή γαρίδα..
Δεν παραλείψαμε τα γλυκάκια μας..(παρότι τηγανητά και με πολλές θερμίδες- το άξιζα μετά από 3 εβδομάδες δίαιτας νομίζω)..
Η παρακάτω φωτό προκάλεσε γέλιο σε πολλούς αγαπημένους μου λόγω του ύφους που έχω..
Μα όχι πείτε μου....αντικρύζοντάς το σας έρχεται στο νου μπανάνα??..
Το ίδιο βράδυ το ρίξαμε έξω με το αγαπημένο μου παρεάκι σε μαγαζί με ποντιακή μουσική..
Είπαμε να θυμηθούμε τις ρίζες μας..
Φάγαμε ωραία..χορέψαμε πολύ...ήπιαμε πολύ...αλλά γελάσαμε ακόμα περισσότερο..
Τα αγαπημένα μου ξαδερφάκια..
Ο Γιώργος και το κορίτσι του...( μεταξύ μας η σοράγια από το Λέβεν...αχχαχαχχα....ΒάΣΩ ξέρω θα με σκοτώσεις αν το διαβάσεις)...
Θα μου μείνει αξέχαστη αυτή η βραδιά..
Μετά από πολύ πολύ καιρό γύρισα σπίτι μου ξημερώματα...
Και κάπως έτσι αποχαιρέτησα την μανούλα μου, την αδερφούλα μου και τον αδερφούλη μου, τα ανιψάκια μου, τα ξαδεφάκια μου και τους φίλους μου και το αγαπημένο μου δωματιάκι..
Φυσικά όχι με χαμόγελο αλλά με μαύρο δάκρυ..
Εξού και το τραγούδι που σας έβαλα στην αρχή της ανάρτησης..
Εκεί είχα τη μανούλα μου, η οποία με ξεκούρασε πάρα πολύ οφείλω να ομολογήσω αλλά και η αδερφή μου επίσης..
Ξέχασα πώς είναι να καθαρίζεις κάθε μέρα, να μαγειρεύεις και τα συναφή..
Τώρα αναγκαστικά I go on my own που λέει και το άσμα..
Αλλά και πάλι δεν το βάζω κάτω...
Η άνοιξη είναι εδώ..
Και ας έπιασε πάλι βροχή...
Δεν πτοούμαι καθόλου 'cause I' m happy...
Το δηλώνει και το αγαπημένο μου statement άλλωστε..
Οι δουλειές και οι υποχρεώσεις που άφησα πίσω μου για τόόσο καιρό δεν με άφησαν να πάρω ανάσα...
Πού χρόνος για blogging...
Έχω, όμως, πρόγραμμα στο μυαλό μου να αναπληρώσω το χαμένο χρόνο, διότι έχασα αναρτήσεις πολύ χρήσιμες από την καινούργια αγαπημένη μου ομάδα, όπου οι άλλες φίλες μου bloggers προσφέρουν απλόχερα και ανιδιοτελώς tips περί καλύτερης οργάνωσης και διακόσμησης του blog μας...
Οπότε έχω δουλεία όπως καταλαβαίνετε τα βράδια που μας έρχονται..
Με το cocktail μου στο χέρι όλα είναι δυνατά!!~/...
Το weekend που μας πέρασε ήταν αφιερωμένο στα παιδιά όσο μας το επέτρεψε ο καιρός μιας και την Κυριακή πάλι έβρεχε...
Πήγαμε για ψώνια..
Είδα ήλιο και δεν συγκρατήθηκα..
Ανανεώσαμε την γκαρτναρόμπα τους για τα καλά..
T- shirts, χρώματα, φούστες, σορτσάκια και ανάλαφρα μπουφανάκια!~...
Εδώ σας χαιρετάμε από το ασανσέρ..
Θα μου πεις πώς πήγες μόνη σου με 2 μικρά παιδιά για ψώνια..
Κι όμως φίλες μου...
Με ένα non fat latte στο χέρι από τα αγαπημένα μου Starbucks όλα είναι δυνατά...
Σας μαμαδογλυκοφιλώ προς το παρόν...
Είναι ώρα για την καλή μας παιδίατρο..
Ώρα για τσιμπιματάκια ...
Σμουτς!!~
0 σχόλια