Απαγορεύεται οποιαδήποτε χρήση των κειμένων ή των φωτογραφιών χωρίς άδεια χρήσης από τον ιδιοκτήτη. Από το Blogger.

Μαμά, θα μου πεις μια ιστορία?..vol. 2

by - Παρασκευή, Ιανουαρίου 15, 2016

Bedtime stories...

Την στήλη αυτή πολύ την αγαπώ..
Μπορεί να είναι αρκετά άδεια αλλά σκοπεύω να αρχίσω να γράφω λιγάκι πιο συχνά σε αυτήν από εδώ και πέρα..Είναι η ώρα ηρεμίας που μοιράζομαι με το μικρό ανήσυχο πλασματάκι μου..Πιο μικρό δηλαδή..τον μεγάλο εννοώ!!!Είναι η ώρα που τρυπώνουμε στη σκηνή, ξαπλώνουμε στις μαξιλάρες μας και απλά συζητάμε τις εικόνες και διαβάζουμε ιστορίες..Είναι η στιγμή που κάθεται ήρεμος στον ποπό του ο Ντίνος ο τρομερός..(κάτι σαν τον Ντένι τον τρομερό, ίδιος είναι άλλωστε)..Βέβαια, έχουμε και κάποιες αναταράξεις λόγω της μικρής Stacy's αλλά αν κάνω την φωνή μου να έχει περισσότερο ενδιαφέρον κάθεται και αυτή ήσυχα και ακούει σιωπηλά..
Σήμερα σκέφτηκα να σας δείξω τα 3 αγαπημένα βιβλία του μικρού..
Τα 2 από αυτά ανήκουν στην συλλογή του Ευγένιου Τριβιζά, τον οποίο υπεραγαπάμε..
Το τρίτο είναι του Shel Silverstein.
Για πάμε..

  • "Το ποντικάκι που ήθελε να αγγίξει ένα αστεράκι"

Αυτή η ιστορία μπορεί να έχει Χριστουγεννιάτικο story, αποτελεί όμως κάτι πολύ περισσότερο από μία ακόμη Χριστουγεννιάτικη ιστορία..Το ποντικάκι αυτό θέλει να μας δείξει ότι αξίζει κανείς να προσπαθεί για το όνειρό του..Πώς όσα εμπόδια και αν συναντήσει, θα βρει τον τρόπο του να το φτάσει..Αρκεί να έχει στόχο, επιμονή και υπομονή..Αυτές οι 3 λέξεις είναι από τις πιο σημαντικές πιστεύω..
Προσπαθώ να μάθω στον μικρό να πιστεύει στα όνειρά του και να τα διεκδικεί...Πώς θα υπάρξουν πολλοί άνθρωποι με διαφορετικές απόψεις από αυτόν και που ίσως να θελήσουν να τον μεταπείσουν για πολλά πράγματα..Ίσως να συναντήσει εμπόδια και δυσκολίες..Πράγμα απόλυτα φυσιολογικό..
Αυτός, όμως, θα πρέπει να θυμάται τι είναι αυτό που ευχαριστεί αυτόν και όχι τους άλλους..Γιατί δική του είναι η ζωή, δικές του οι επιλογές, δικά του και τα όνειρα...Με επιμονή και υπομονή όλα μπορούμε να τα καταφέρουμε..


  • " Ο χορός των στρουθοκαμήλων"


Μια ευχάριστη ιστορία, με ιδιαίτερα χιουμοριστικές εικόνες και λέξεις..Σε πολλά σημεία του βιβλίου ο μικρός ξεκαρδίστηκε να γελάει..Ειδικά εκεί που παρεμβάλλονται στιχάκια τραγουδιών και έκανα την φωνή λιγάκι πιο διασκεδαστική...
Αυτό που μας δίδαξε αυτή η ιστορία είναι πως είναι καλό να εκτιμάμε αυτό που έχουμε από την αρχή..Γιατί αν φερθούμε αχάριστα και αλαζονικά αργότερα θα μας βρουν πολύ χειρότερα..Επίσης, ένας άνθρωπος όταν ζει μόνος του δεν είναι ευτυχισμένος..Αλλά περίεργος, άσχημος και δυστυχισμένος..Είναι ωραίο να μοιράζεσαι τα υπάρχοντα σου αλλά και να φροντίζεις τα ζωάκια τριγύρω σου..Γιατί αν συμπεριφερθείς άσχημα μόνο άσχημα θα σου φερθούν και οι υπόλοιποι..Μαθαίνουμε, λοιπόν, να μην κάνουμε ποτέ αυτό που δεν θέλουμε να μας κάνουν οι άλλοι...Μιλάμε για την έννοια του σεβασμού και της εκτίμησης...


  • "Το δέντρο που έδινε"


Μια πολύ τρυφερή ιστορία και συγκινητική ταυτόχρονα..Αυτό το βιβλίο μας το χάρισε μια πολύ πολύ αγαπημένη μου γειτόνισσα, την εποχή που ζούσαμε ακόμη στη Θεσσαλονίκη..Τότε ο Ντίνος δεν ήταν ούτε 2 ετών..Ήταν η εποχή που αναζητούσα παραμύθια και βιβλιαράκια με ήχους..Μου το έκανε δώρο μαζί με ένα βιβλίο της ηλικίας του που έδειχνε τους ήχους που κάνουν τα ζωάκια της φάρμας..Μου είπε μάλιστα πως το συγκεκριμένο βιβλίο είναι και για τη μαμά και για το παιδί..Τη μαμά θα την συγκινήσει το παιδί θα το βάλει σε σκέψεις..Δεν θα σας πω περισσότερα, θα περιμένω να μου πείτε εσείς τις εντυπώσεις σας..

Την επόμενη εβδομάδα θα σας δείξω μια διαφορετική συλλογή βιβλίων που διαπραγματεύεται διάφορα ζητήματα που μας απασχολούν όταν τα παιδιά μας πηγαίνουν στο νηπιαγωγείο..
Σας μαμαδογλυκοφιλώ..
Καλό Σαββατοκύριακο..

You May Also Like

0 σχόλια

My Insta Posts