Και τα δύο βιβλία ξεκινούν με την ίδια ιστορία, την γέννηση του Χριστού μέσα σε ένα αχυρώνα στην Βηθλεέμ. Με τρόπο απλό και προσιτό στο μυαλό των παιδιών καταφέρνουν και οι δύο ιστορίες, σε συνδυασμό με την έξυπνη και μοντέρνα εικονογράφηση, να μεταδώσουν στα παιδιά τι έκανε ο Χριστός όσο έζησε και δίδαξε παρέα με τους μαθητές του.Μπορώ να πω, με την ιδιότητα της θεολόγου, πως καταφέρνει να πλησιάσει αρκετά το μήνυμα της γεννήσεως αλλά και της αναστάσεως του θεανθρώπου..Αναφέρει σημαντικά λόγια του Ιησού, που είναι και το νόημα της πίστης μας μεταφρασμένα στην νεοελληνική καθομιλουμένη μας για λόγους προφανείς. Σαφώς κάποια σημεία τον μπέρδεψαν λιγάκι ή του γέννησαν απορίες. Αναφέρω για παράδειγμα: Οι λέξεις Εκλεκτός ή Μεσσίας ήταν από εκείνες που και εγώ ακόμη δυσκολεύτηκα να του εξηγήσω..

Το σίγουρο είναι πώς και τα δυο μικρά αυτά βιβλιαράκια είναι κατάλληλα για παιδιά νηπιαγωγείου και δημοτικού -4+ δηλαδή- και η συγγραφή σε συνδυασμό με την εικονογράφηση είναι κάτι που κερδίζει με επιτυχία τα παιδιά αυτής της ηλικίας!..

Σε ένα χρόνο από τώρα που το μυαλουδάκι του θα "ανοίξει " περισσότερο ίσως να του φανεί ακόμα πιο ευχάριστη η ιστορία του Χριστού.

Ξέρω πως αρκετοί που ίσως να διαβάζετε αυτήν εδώ την ανάρτηση, είστε πιο απελευθερωμένοι με το ζήτημα της θρησκείας και κάποιοι όχι τόσο σύμφωνοι με την πίστη της Ορθοδοξίας και του Χριστιανισμού κατ' επέκτασιν. Έχετε κατά καιρούς δηλώσει πως θα αφήσετε να επιλέξουν μόνα τους τα παιδιά σας σε ποιον Θεό θέλουν να πιστεύουν ή και σε κανέναν. Απόλυτα σεβαστό από την πλευρά μου και ίσως αυτό που κάνετε να είναι ορθότερο από αυτό που κάνω εγώ. Ούσα Χριστιανή, δηλαδή, να διαβάζω στα παιδιά μου βιβλία σχετικά με την πίστη μου. Θα ήθελα στο σημείο αυτό να προσθέσω, πως παρότι τους διαβάζω βιβλία που μιλούν για το Χριστό, αν και ακόμα ερευνώ μέσα μου αν όντως υπήρξε ως Ιστορικό πρόσωπο, σε καμία περίπτωση δεν έχω σκοπό να τους φανατίσω  ή να τους καλλιεργήσω την αντίληψη πως όποιος δεν είναι Χριστιανός δεν είναι φίλος μας. Απεναντίας, θέλω να μάθουν την δική μας θρησκεία, να ακούσουν όλα τα όμορφα που μας δίδαξαν οι Γραφές μας και να μπορούν να τα διαχωρίσουν από όλα αυτά τα άσχημα που ακούμε και βλέπουμε να γίνονται από τους σημερινούς "εκλεκτούς" του Θεού..Γιατί σίγουρα υπάρχει ένα κενό ανάμεσα στα λόγια της Καινής Διαθήκης και στις πράξεις της σημερινής Εκκλησίας..Έθιξα τεράστιο θέμα το ξέρω. Για το λόγο αυτό το σταματώ εδώ. 

Από την άλλη, η δική μου ταπεινή γνώμη και σύμφωνα με όσα έχω διαβάσει, είναι πως όλες οι θρησκείες έχουν μία βάση, μία ιδέα, έναν σκοπό..Η μόνη διαφορά είναι πώς η μία την ονομάζει ή επικεντρώνεται στο Χριστό, άλλη στον  Αλλάχ, το Βούδα , τους Αποστόλους  και άλλους πολλούς...Το ότι είμαι Χριστιανή δεν σημαίνει πως δεν μου αρέσει να ακούω ή να συνδιαλέγομαι με έναν Καθολικό ή έναν Προτεστάντη. Ακόμα και με έναν μουσουλμάνο, ζήτημα που μας καίει τις μέρες μας πολύ λόγω του προσφυγικού.. (Αρκεί να μη θέλει να με προσηλυτίσει).Γιατί η θρησκεία είναι ένα οικουμενικό φαινόμενο και οικουμενικά και μόνο πρέπει να την αντιλαμβάνεσαι. Γιατί έχουμε ανάγκη από "διαθρησκειακό" διάλογο και όχι από φανατισμούς. Γιατί αν δεν σέβεσαι τους άλλους πως περιμένεις να σε σεβαστούν και εκείνοι?..

Αυτά για σήμερα. Ίσως βάρυνα το κλίμα. Ίσως να μην αποτύπωσα σωστά όσα ήθελα να πω και κάποιοι να μην με καταλάβετε. Ένιωσα όμως την ανάγκη να το κάνω και το έκανα.\

Διαβάστε εδώ αν θέλετε το πρώτο κεφάλαιο του βιβλίου ''Η Ανάσταση του Χριστού".

Ως την επόμενη καινούργια βιβλιο- ιστορία μας σας μαμαδογλυκοφιλώ!

Υ.Γ. : Σχόλια υβριστικού περιεχομένου θα διαγράφονται. Ευχαριστώ.