Πόσες φορές έχετε διαβάσει άραγε βιβλίο στα παιδιά σας χωρίς μία εικόνα να το πλαισιώνει?..Εγώ καμία, μέχρι χτες δηλαδή. Μάλιστα, όταν παλιότερα συνήθιζα να διαβάζω παιδική λογοτεχνία, ούσα εγώ έφηβη, δεν έβρισκα καθόλου ενδιαφέρον την απουσία εικονογράφησης στα βιβλία που μου κινούσαν το ενδιαφέρον. Υπάρχει, όμως, ένα βιβλίο χωρίς εικόνες που πρόσφατα κυκλοφόρησε το 2014 στην Αμερική και που πιστέψτε με θα το βρείτε αρκετά ενδιαφέρον. Και αν όχι εσείς, θα το βρει σίγουρα ενδιαφέρον το πιτσιρίκι σας!

Πρόκειται για ένα εξαιρετικά ευφυές βιβλίο, το οποίο καταφέρνει ακόμα και χωρίς καμία εικόνα παρά μόνο μέσα από ασπρόμαυρες σελίδες και ελάχιστες έγχρωμες, να κάνει το παιδί που το ακούει- διαβάζει να λυθεί στα γέλια. Και όπως πολύ σωστά δηλώνει και ο ίδιος ο συγγραφέας μέσα στις πρώτες σελίδες του, είναι ο τρόπος με τον οποίο διαβάζεις ένα βιβλίο και όχι απαραίτητα αυτό που έχει γραφτεί μέσα του που το κάνει αστείο και ενδιαφέρον.
Να σου πω την αλήθεια, εμένα μου αρέσει να αλλάζω τη φωνή μου ανάλογα με το πρόσωπο που μιλάει κάθε φορά στην ιστορία, να είμαι παραστατική κουνώντας χέρια πόδια, ακόμη και να χορεύω σε κάποιες περιπτώσεις αν εξυπηρετεί την περίσταση. Κάνω μία μικρή παράσταση και τα μικρά το ευχαριστιούνται πολύ. Όσο πιο πολύ ενθουσιασμό και ένταση δώσω στην ανάγνωση τόσο πιο πολύ καταφέρνω να τραβήξω την προσοχή τους. Γιατί ακόμα και η πιο φανταστική ιστορία με την πιο πετυχημένη εικονογράφηση δεν έχει κανένα ενδιαφέρον αν απλά την διαβάζεις. Δεν συμφωνείς?..
Το συγκεκριμένο βιβλίο το παρουσίασε ο ηθοποιός Πυγμαλίων Δαδακαρίδης σε μια ομάδα νηπίων αν δεν απατώμαι μόλις κυκλοφόρησε στη χώρα μας από τις Εκδόσεις Διόπτρα και ομολογουμένως η χαρά των παιδιών είναι εμφανής.