ΧΑΝΣΕΛ ΚΑΙ ΓΚΡΕΤΕΛ- ΤΙ ΜΗΝΥΜΑ ΠΕΡΑΣΑ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΟΥ ΑΠΟ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΑΥΤΗ
Το κλασσικό παραμύθι των αδερφών Γκριμ επιστρέφει σε νέα εμφάνιση από τις Εκδόσεις Ψυχογιός με φανταστική εικονογράφηση και περίτεχνα κοπτικά! Ίσως την ιστορία των δυο μικρών αδερφών τα δικά μας παιδιά να μην την έχουν τόσο ακουστά, ωστόσο στα δικά μας χρόνια, η ιστορία τους ήταν κάτι που παιζόταν συχνά στις οθόνες μας των τηλεοράσεών μας! Ο Χάνσελ και η Γκρέτελ σε νέα έκδοση, λοιπόν!
Εμένα προσωπικά η ιστορία αυτήν δεν μου αρέσει ιδιαίτερα! Θυμάμαι χαρακτηριστικά με πόσο ενθουσιασμό ξεκίνησα να βλέπω το παιδικό εκείνο και πόσο πολύ είχα ενθουσιαστεί με το όμορφο σπίτι από μπισκότα και ζαχαρωτά! Ωστόσο, η σκέψη της κακιάς μάγισσας να κάψει τα παιδιά στο καζάνι με στοίχειωνε πάντα! Γιατί οι αδερφοί Γκριμ θέλησαν να πουν στα παιδιά μια τέτοια ιστορία! Ήδη ένα καταθλιπτικό κομμάτι είχε αυτή από την αρχή, καθότι τα παιδιά ήταν από φτωχή οικογένεια και είχαν χάσει το δρόμο προς το σπίτι! Έπρεπε να γίνει ακόμα χειρότερα! Και εκείνη την εποχή, μάλιστα, οι εικονογράφηση δεν ήταν και τόσο δουλεμένη και οι εικόνες με είχαν και εκείνες στοιχειώσει, εκτός από την πλοκή της ιστορίας!
Anyway, η ιστορία που κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Ψυχογιός είναι πολύ ωραιοποιημένη και ουδεμία σχέση έχει με όσα είχαν ακούσει τα δικά μου αυτιά και είχαν αντικρίσει τα παιδικά μου μάτια! Βέβαια η ιστορία είναι πιο σύντομη αλλά ακόμα καλύτερα θα πω εγώ!
Το μάθημα από την ιστορία είναι σίγουρα πως δεν πρέπει ποτέ να μιλάμε σε αγνώστους πόσο μάλλον να τους ακολουθούμε στο σπίτι τους! Με αφορμή την ιστορία αυτή μίλησα για ακόμα μία φορά στα παιδιά μου τους κινδύνους που διατρέχουν όταν κάποιος ξένος προσπαθεί να τα πλησιάσει! Κανείς δεν θέλει να παίξει μαζί τους, ούτε να μάθει το όνομά τους, να τους κεράσει ένα γλυκό ή κάποια άλλη λιχουδιά ή να τον βοηθήσουν σε κάτι! Εγώ είμαι πάντα δίπλα τους, τους διαβεβαίωσα, ωστόσο μπορεί να υπάρξει μια μικρή στιγμούλα που ίσως η προσοχή μου να μην είναι τόσο επισταμένη! Τότε και πάντα, θα πρέπει να θυμούνται όλα όσα τους ανέφερα παραπάνω! Ειδικά όταν είναι ένα πρόσωπο που δεν το ξέρει η μαμά δεν του μιλάμε ποτέ, δεν του απαντάμε καν και στην περίπτωση που τους ακουμπήσει ή τους πλησιάσει περισσότερο φωνάζουμε δυνατά βοήθεια, τόσο που να μας κοπεί η ανάσα και η φωνή! Τρέμει το φιλοκάρδι μου και μόνο στην σκέψη που κάνω και λυπάμαι βαθιά για όλες εκείνες τις μαμάδες που έχουν βιώσει το αβίωτο!
Οι λεπτοδουλεμένες διάτρητες εικόνες είναι κάτι που άρεσε πολύ στα παιδιά μου! Επεξεργάστηκαν τις σελίδες του βιβλίου για πολύ ώρα και διασκέδασαν με τα μικρά ''παραθυράκια'' όπως τα ονόμασε η μικρή Stacy! Η εικονογράφηση είναι όμορφη και παρά τα σκοτεινά χρώματα κέντρισε το ενδιαφέρον των παιδιών μου!
Θα το βρεις με ένα click εδώ!
Σε μαμαδογλυκοφιλώ!
0 σχόλια