Πέμπτη σήμερα και το weekend δεν αργεί..
Αυτή η εβδομάδα πώς πέρασε ούτε που το κατάλαβα!..
Λίγο οι αργίες λίγο η παρεούλα της αδερφούλας μου!!..
Όλα έβαλαν το χεράκι τους..
Σήμερα λέω να είμαι λιγάκι παραπάνω ευγνώμων....

Πόσες φορές πιάνω τον εαυτό μου να γκρινιάζει για σαχλαμάρες..
Άλλες πόσες να καυγαδίζω με το άντρα μου ή να φωνάζω στο παιδί μου..
Υπάρχουν γυναίκες χωρίς σύντροφο για αρκετό διάστημα της ζωής τους..
Ή με σύντροφο, ο οποίος ή δε θα θέλει ίδια πράγματα με αυτήν ή θα την απατά ή θα την θεωρεί άλλη μια που πέρασε και δεν ακούμπησε που λένε..
Άλλες τόσες γυναίκες υπάρχουν, όμως, που έχουν φτάσει σε μια πολύ ώριμη ηλικία, δίχως παιδιά και στήριγμα..΄
Ή και άλλες που προσπαθούν χρόνια ολόκληρα χωρίς όμως κάποιο αποτέλεσμα, έτσι ώστε να περνούν τα χρόνια και να μην εκπληρώνουν τη μεγάλη τους αυτή επιθυμία..
Ξέρετε πάντα πίστευα ότι σε αυτή τη ζωή είμαστε καθαρά και μόνο οι επιλογές μας..
Ζούμε μόνο ότι έχουμε επιλέξει...

Αν είμαστε δυστυχισμένοι είναι καθαρά και μόνο γιατί εμείς επιλέξαμε να είμαστε δυστυχισμένοι..
Αν, πάλι, έχουμε αυτό που ονειρευόμασταν είναι γιατί εμείς το ονειρευτήκαμε, το επιδιώξαμε και εν τέλη το αποκτήσαμε...
Δεν ζήτησα ποτέ γάμο και παιδιά..
Μάλιστα δεν πρόλαβα καν να τα ζητήσω επίμονα..
Μου προέκυψαν με τόσο γλυκό και αυτονόητο τρόπο..
Πάντα αυτό που με ένοιαζε ήταν να περνάω καλά, να έχω χρήματα στην τσέπη, βενζίνη στο αυτοκίνητο και φίλους για παρέα..
Ήμουν κατά του συμβατικού γάμου και χαίρομαι που δε ζω μέσα σε έναν τέτοιο...
Χαίρομαι που έχω ένα υπέροχο σύζυγο να με στηρίζει, να με καταλαβαίνει, να μου γκρινιάζει, να απαιτεί, να με πειράζει όπως μόνο αυτός ξέρει..και ας του γκρινιάζω και γω συνέχεια με τη σειρά μου..(αυτό θα το αναλύσουμε σε άλλη ανάρτηση- γιατί γκρινιάζουν οι γυναίκες!)..
Ακόμα περισσότερο, όμως, χαίρομαι που ο Θεός μου προσέφερε τόσο απλόχερα την αγάπη του δίνοντας μου τα δυο μου παιδιά, χωρίς καμία δυσκολία!!!...
Μπορεί να μην το περίμενα ότι πολύ πριν τα 30 μου θα έχω ήδη σχηματίσει τη δική μου 4μελή οικογένεια αλλά αυτή είναι η μαγεία της ζωής..
Συχνά χρησιμοποιώ τη λέξη "ποτέ" και "πάντα"..
Κάποιες άλλες διαψεύτηκα..άλλες πάλι όχι..`
Σήμερα, λοιπόν, είμαι ευγνώμων για την οικογένεια μου...
Για τον συμβιό μου και τα δυο μου παιδιά..
Η ζωή είναι απλή και δοτική από μόνη της..
Ας την αφήνουμε που και που να κάνει τη δουλειά της χωρίς να εμπλεκόμαστε και εμείς με το έτσι θέλω..
Να είμαστε ευγνώμονες για την κάθε μέρα που περνάει..
Πού ξέρετε την επόμενη ίσως κάτι να έχει αλλάξει..
Σας μαμαδογλυκοφιλώ!..
Enjoy the rest of your day!!