Σήμερα είπα να ταξιδέψω πίσω στο χρόνο..

Πίσω στην παιδική ηλικία και ένα βήμα πριν μας κλείσει το μάτι η εφηβεία..

Ωραίες εποχές..ωραία χρόνια..ωραίοι άνθρωποι..αληθινές σχέσεις..

Μήνας Ιούνης..ζέστη μπόλικη και εμείς γεμάτοι χαρμολύπη..

Τελευταία τάξη στο δημοτικό..

Όλοι ντυμένοι στα γαλανόλευκα!!

Τα κορίτσια λευκό πουκάμισο με λευκή φούστα , στη μέση λευκή μεταξωτή ζώνη και φυσικά, όπως σε κάθε μας γυμναστική επίδειξη, το λαιμό μας κοσμεί ένα γαλάζιο φουλάρι..

Είναι η ώρα που βρισκόμαστε στο προαύλιο και το στερεοφωνικό ετοιμάζεται να ηχήσει δυνατά παραδοσιακά τραγούδια..

Ο ένας δίπλα στον άλλον και εγώ να σέρνω το χορό δεύτερη, λόγω ύψους..

Τώρα το πώς έγινε και ξέμεινα με το ίδιο μπόι σχεδόν από τότε δεν ξέρω..

Οι μαμάδες, γεμάτες συγκίνηση καμαρώνουν τα παιδιά τους στην τελευταία του σχολική εκδήλωση..

Εμείς είμαστε γεμάτη ευτυχία αλλά και λύπη, γιατί με κάποιους θα αποχωριστούμε μιας και έκανα διαφορετική επιλογή από εμάς όσον αφορά το γυμνάσιο στο οποίο θα περάσουν τα χρόνια της εφηβείας τους..

Άλλοι τράβηξαν σε μουσικό σχολείο..άλλοι σε αθλητικό..

Εκείνη τη στιγμή, όμως, τη ζούσαμε έντονα θυμάμαι..όλο γέλια..πειράγματα..αγκαλιές..

Εγώ ήμουν βαθιά στεναχωρημένη..το αγόρι που αγαπούσα θα πήγαινε σε άλλο γυμνάσιο..

Με τα πολλά με τα λίγα..αφού χορέψαμε τους παραδοσιακούς χορούς και τα τέσσερα τμήαματα μαζί σε διαφορετικούς τέσσερις κύκλους , είχε έρθει η ώρα των κοριτσιών..

Ένα από τα κορίτσια της τάξης μου είχε έφεση στη χορογραφία..

Μας μάζεψε, λοιπόν, αρκετό καιρό πριν, και με την έγκριση των γονέων, των δασκάλων αλλά και της γυμνάστριάς μας τις ώρες τις γυμναστικής τις περνούσαμε προσπαθώντας να μάθουμε μια χορογραφία..

Από τα Χριστούγεννα παιδευόμασταν..τις κινήσεις ακόμα τις θυμάμαι..

Το τραγούδι που χορέψαμε ήταν ένα από τα πολύ αγαπημένα μου...

Το ερμήνευαν οι νούμερο ένα τότε backstreet boys..

Εγώ συνεχίζω να τους παρακολουθώ μιας και εξακολουθούν να περιοδεύουν!!!!!

Ήμασταν μόλις 10 κορίτσια..

Το αποτέλεσμα εξαιρετικό..

Φυσικά είχαμε επιλεγεί από τη γυμνάστρια, γιατί κάποιες δεν τα πήγαιναν και τόσο καλά με το ρυθμό και η χορογραφία ήταν ιδιαίτερα απαιτητική..

Το χειροκρότημα δυνατό και με διάρκεια..

Εμείς με κατακόκκινα μάγουλα και την καρδιά μας έτοιμη να πεταχτεί έξω, υποκλινόμασταν ξανά και ξανά..

Έπειτα, ακολουθεί ο λόγος του Διευθυντή..

Χλιαρά πράγματα..κλασσικά λόγια..ευχές για ένα όμορφο και ξεκούραστο καλοκαίρι..

Κάπου εκεί, όμως, έρχεται και η έκπληξη..ο λόγος του δικού μας δασκάλου..κάποια τμήματα τα είχε στις 3 πρώτες τάξεις του δημοτικού, ενώ εμάς από την τετάρτη δημοτικού..

Αυτός ο άνθρωπος μας έμεινε χαραγμένος μέσα μας νομίζω...ιδιαίτερη φυσιογνωμία, σίγουρα αυστηρή και απόλυτη..είχε όμως αυτό το κάτι που σε κάνει να τον αγαπήσεις..να του εκμυστηρευτείς..να σου μεταδώσει τόσο καλά το μάθημα ώστε όταν πας σπίτι να μη χρειαστείς και πολύ να διαβάσεις..να σε μαλώσει με διακριτικό τρόπο..πολλές φορές ένα του βλέμμα ήταν αρκετό..θυμάμαι είχε επηρεάσει πολλούς μαθητές οι οποίοι δεν τα πήγαινα και τόσο καλά με τα γράμματα όσο με το ποδόσφαιρο και το μπάσκετ..από το τίποτα τους έκανε να ενδιαφέρονται και να συμμετέχουν..

Μίλησε για εμάς ..για το πόσο περήφανο τον κάναμε τα χρόνια αυτά που μοιραστήκαμε μαζί..ότι μας έχει απόλυτη εμπιστοσύνη ότι θα φανούμε αντάξιοι των προσδοκιών και των γονιών μας αλλά και των καθηγητών μας ... ότι είμαστε πλήρως εφοδιασμένοι και προετοιμασμένοι για τα δύσκολα χρόνια και του γυμνασίου και του λυκείου κατ' επέκταση..τον αγαπώ και τον ευγνωμονώ όπου και αν βρίσκεται..

Ή γιορτή φτάνει στο τέλος της και κατευθυνόμαστε όλοι προς τον μπουφέ..

Ένας μπουφές μα τί μπουφές..γεμάτος μαμαδίστικα γλυκά, πίτες και ότι χωράει ο νους σας..

Το συνηθίζαμε αυτό στο σχολείο μας..

Εμείς , όλο το παρεάκι μαζεμένα σαν τώρα θυμάμαι τα λόγια μας..

Να μη χαθούμε...θα τηλεφωνιόμαστε..μη με ξεχάσεις...κάθε απόγευμα στο ίδιο σημείο..

Με κάποιες συνεχίσαμε μαζί τα υπόλοιπα χρόνια..

Έπειτα χαθήκαμε..

Τώρα, όμως, ευτυχώς που υπάρχει αυτό το δοξασμένο facebook και βρεθήκαμε με όλους..

Αλησμόνητες αναμνήσεις με αγνά συναισθήματα..

Καλό είναι να τα θυμόμαστε πού και πού..

Σε ευχαριστώ Δέσποινα για αυτήν την αναδρομή στο παρελθόν..

Σας μαμαδογλυκοφιλώ!!