I LEFT MY HEART IN THESSALONIKI
Άλλο ένα #post γεμάτο συναίσθημα έρχεται να πάρει την δική του θέση στην αγαπημένη μου στήλη Me, myself and I! Σήμερα θα σου μιλήσω για την Θεσσαλονίκη, ίσως για πολλοστή φορά, μιας και εσύ που με διαβάζεις ξέρεις πως έχει μόλις 4 χρόνια που μένω στην Αθήνα. Η Θεσσαλονίκη μέσα από τα μάτια της ψυχής μου!
Μπορεί για τον καθένα να είναι άλλη μία πόλη, άλλο ένα μέρος γεμάτο τσιμέντο και μία θάλασσα αρκετά μολυσμένη που ώρες ώρες σου προκαλεί δυσφορία, ωστόσο για μένα είναι η πόλη που γεννήθηκα, μεγάλωσα, φοίτησα, ερωτεύτηκα πολλάκις και διάλεξα τον άνθρωπο με τον οποίο θέλησα να κάνω παιδιά! Είναι η πόλη που δεν θα χαθώ ποτέ, ξέρω κάθε γωνιά και σοκάκι της και αγαπώ πολλά μαγαζιά τριγύρω, με τα οποία έχω δεθεί και συναισθηματικά!
Η Θεσσαλονίκη δεν είναι μόνο φραπέ στην παραλία και πασατέμπο στον Ξαρχάκο! Η Θεσσαλονίκη έχει ιστορία, έχει πολιτισμό, έχει κουλτούρα και νόστιμο φαγητό να γλείφεις τα δάχτυλά σου! Ιστορικά στοιχεία δεν θα διαβάσεις στο δικό μου post! Το Ανθομέλι, όμως, έχει γράψει για αυτήν δύο εξαιρετικά άρθρα και μπορείς να τα δεις εδώ και εδώ! Μια παλιότερη βόλτα μας στην παραλία και στον Λευκό Πύργο μπορείς να δεις εδώ!
Η παραλιακή, ή αλλιώς η θρυλική Λεωφόρος Νίκης είναι γεμάτη μαγαζιά και ο κόσμος χαίρεται να περπατά με θέα τον Θερμαΐκό, όσο και αν τον στεναχωρεί η κατάληξή του!Πολλά μαγαζιά από αυτά κρατούν δεκάδες χρόνια, όπως το Αχίλλειον, το Route 66, το Kitchen Bar, το Garcon!Η Λεωφόρος αυτή είναι ο πιο γνωστός, πολυσύχναστος και φωτογραφημένος δρόμος της πόλης μου! Τον έχω διασχίσει ένα εκατομμύριο φορές και βάλε, με ένα ποτήρι καφέ Starbucks στο χέρι, μπύρα τα καλοκαιρινά βράδια και ενίοτε καλαμπόκι! Είναι το μέρος που θα ήθελα να αποκτήσω ένα μικρό διαμέρισμα για τα παιδιά μου αν θελήσουν να επιστρέψουν στην γενέτειρά μας!
Η νέα παραλία ήταν ένα έργο που έπρεπε να γίνει εδώ και πολύ καιρό στην πόλη μας! Ο ποδηλατοδρόμος έπρεπε να γίνει, αν και από ότι πρόσεξα για άλλη μια φορά πολλοί πεζοί ξεχνιούνται και πατούν μέσα σε αυτόν! Αγαπώ πολύ ένα υπαίθριο μπαράκι που έχει ανοίξει κάπου εκεί στα μέσα του δρόμου και σερβίρει καλό καφέ και πολύ πετυχημένα cocktails, τα οποία μπορείς να απολαύσεις χαλαρά με την παρέα σου χωρίς να πρέπει να στριμωχτείς σε κάποιο stand ενός μαγαζιού! Αυτή την βόλτα δεν θα την χορτάσω ποτέ, ούτε εγώ ούτε τα παιδιά μου!
Αν θα μπορούσα να αλλάξω κάτι σε αυτό το κομμάτι του κέντρου μας θα ήταν σίγουρα τα σκουπίδια που βλέπουμε πεταμένα στην άκρη του Θερμαΐκού, τα τόσα αυτοκίνητα κατά μήκος παρκαρισμένα και τα κλειστά μαγαζιά με τις κατεστραμμένες βιτρίνες! Η κρίση άφησε το στίγμα της σε αυτό τον δρόμο, μιας και κάποιες γωνιές έχουν μείνει άδειες! Γνωστά μαγαζιά έβαλαν λουκέτο και δεν βρέθηκε ακόμη κάποιος επιχειρηματίας να τα αξιοποιήσει! Η πόλη μου, όμως, δεν το βάζει κάτω ποτέ και έχει νεολαία που την στηρίζει! Επίσης, θα ήθελα να πάψουν να πουλάνε μαλλί της γριάς γιατί τα παιδιά μου το ζητούν όποτε φτάνουμε εκεί και πάντα μα πάντα καταλήγουμε να έχουμε παντού πάνω μας κολλημένη ζάχαρη με χρώμα!😏
Αυτό που θα ήθελα να βλέπω πιο συχνά στην παραλία μας είναι μία Έκθεση Βιβλίου! Έχω συνδέσει αυτό το γεγονός με την παραλιακή μας και όλως παραδόξως όποτε διοργανώνεται, η Διεθνής Έκθεση Βιβλίου, συνήθως βρέχει! Εμείς οι Θεσσαλονικιείς το έχουμε κάνει και σλόγκαν αυτό! Ωστόσο, φημιζόμαστε για το δρώμενο αυτό και χαίρομαι πολύ για την φήμη της και την σπουδαιότητά της που έχει σε κάθε επίπεδο!
Θα κλείσω λέγοντας πως την Αθήνα, το κέντρο όπως το λέμε εμείς οι Βόρειοι, δεν ξέρω αν θα καταφέρω ποτέ να το αγαπήσω όσο της Θεσσαλονίκης και πάντα θα το συγκρίνω με αυτό!Έχει και αυτό την αξία του και την ιστορική του σημασία χωρίς καμία αμφιβολία! Ίσως μου δοθεί φέτος η ευκαιρία να εξοικειωθώ περισσότερο μαζί του και να το γνωρίσω καλύτερα! Όπως και να έχει δεν έχω βρει καμία ''Αριστοτέλους'' ακόμα, καμία ''Προξένου Κορομηλά'' και καμία ''Βογατσικού'' που να με εμπνέει τόσο!
I left my heart in Thessaloniki and this is the reason why i 'll always go back!
Επέλεξα λίγες εικόνες και καλές για το σημερινό post μιας και στο παλιότερο που σου δίνω πιο πάνω σε link μπορείς να δεις καλύτερα τον Λευκό Πύργο και εξωτερικά αλλά και στο εσωτερικό του! Μείνει συντονισμένη μαζί μου κάνοντας subscribe στο mail list εδώ δεξιά στη στήλη του blog! Το blogging μας φέρνει πιο κοντά!
Σε μαμαδογλυκοφιλώ!
7 σχόλια
Μια φορά πήγα Θεσσαλονίκη (στα πεταχτά για έναν καφέ) και την ερωτεύτηκα. Σχεδιάζουμε με τον σύζυγο να ξαναπάμε λίγο πριν τα Χριστούγεννα και αυτή τη φορά να κάτσουμε περισσότερο. Θα έδινα και την ψυχή μου για να έμενα μόνιμα σε αυτή την πανέμορφη πόλη! :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΣου το εύχομαι ολόψυχα να καταφέρετε και πάλι να την επισκεφτείτε! Έχει πολλά ωραία μέρη να περπατήσετε, να απολαύσετε τον καφέ σας και το φαγητό ΣΑς! Και εγώ θα έδινα και την ψυχή μου για να ξαναγύριζα πίσω!!!
ΔιαγραφήΕυχαριστούμε παρά πολύ για την αναφορά στα άρθρα μας για τη Θεσσαλονίκη καρντασίνα! Εμένα αυτό που με χαλάει είναι οι μπαλοναδες στα καλύτερα σημεία για φωτογράφιση στην πόλη! Το μαλλί της γριάς ευτυχώς δεν αρέσει στα παιδιά μου! Χαχα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣαλονικιώτικα φιλιά
Κατερίνα
χαχαχ!!Σωστή η τοποθέτηση της travel blogger μας και όχι μόνο!!Ανταποδίδω τα φιλιά γκαρντασίνα μου!!!!!!!
Διαγραφήλατρευω Θεσσαλονικη! Απλα τη λατρευω! Φαγητο, ανθρωπους, δρομους όλα! Εχω καιρο να πάω και με ξεσήκωσες...
ΑπάντησηΔιαγραφήΖίνα μου να πας!Χαίρομαι πολύ που την αγαπάς τόσο!
ΔιαγραφήΑγαπώ τη Θεσσαλονίκη αν και έχω πάει λίγες φορές, όμως έχω καλούς φίλους εκεί που πάντοτε η πόρτα τους είναι ανοιχτή. Κι επειδή έχω δοκιμάσει και την κουζίνα σας (έχω δύο κολλητές Θεσσαλονικιές) ομολογώ ότι είστε απίθανες μαγείρισσες και άξιες νοικοκυρές! Τα φιλιά μου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣωτηρία
www.mylittleworld.gr